dağların;
bulutlarla buluştuğu tepelerde
baharın kokusu bir başka...
bir başkadır uzak şehirler
böyle bir hasret akşamında
cebelleşirim
umutlarımla...
ışıklar sönüverir
geceye boyanır evler,
umutlarım da...
sönen sokak lambasının loşluğunda
itler ürer belirsiz...
biliyorum;
o uzak şehirlerde bir yerlerde
sönmeme uğraşı veren bir ışık var
bir bahar akşamında
umutlarınla cebelleşen
loş sokak lambasına ve itlere
aldırmadan...
“gülümse” diyor
beni duyuyorsan...
vakit!
tan yerine yakındır artık,
ben daha bir gülümsüyorum,
sese...
sarılıyorum;
sislerin dağları kucakladığı,
tepelerin buluta dokunduğu yerde;
kurumuş dallara dönmüş
umutlarım
yeşerir...
güneşi görür,filizlenir
iner dağların eteklerinden kumsallara
denizin sesi kaplar kıyıları
gözler konuşur;
“sen...sevmek diyordun”
bakışlarımız buluştuğunda
gözlerin;
“seviyor musun? ” diye yineliyordu...
bir suskunluk sarar sahilleri
uzanır dağların
bulutlarla buluştuğu tepelere
dil suskundur,
gözler konuşur,
dinler gözler bu sevdayı
salık verirler denizin maviliklerine
başka sevdalar doğar
gök kubbenin altında
umut ışıklarının baş kaldırışını görürüm
uzak şehirlerde
duyarım
her parıldayan ışıkta sevda türküleri…
uzaklarda
0105131441pz
cemalnalcı
Kayıt Tarihi : 26.5.2005 15:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!