Dumanların arasında, her şeyimi kaybetmiş bir şekilde usulca oturuyorum.
Tıpkı oyuncağını kaybetmiş bir çocuk gibi...
Hayal kırıklıkları boğuyor beni.
Mutluluk, asla kazanamayacağım bir savaş.
Karanlık, uzaktan yavaşça uzattı elini.
Hayallerimi bulamaz oldum enkazlar altında.
Çıkagelsin diye bir dua mı etmem gerek illa Tanrı'ya?
Zehravi
Erman Berke BabayiğitKayıt Tarihi : 1.4.2025 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!