Bu gece çok uzaklara gitmek istiyorum
Hüzün pusulamın kalbimi götürdüğü çok uzaklara,
Hatta insanların olmadığı ıssız ormanların derinliklerine
Orada kalbimi ve kendimi dinlemek istiyorum sadece.
Dünya ve insanlar çok kirlendi
Gelincikleri soldurdu baharın mat nefesi
Nehirler aşkın mavi düşlerini taşımaz oldu
Soldu umutlarım bir temmuz akşamının girdabında
Güneşim kararıverdi nedensiz bir hoş çakal vedasında.
Bu kadar mı çürümüş aşkın sarsılmaz kaleleri
Nerede aşkın dağlarını delen Ferhat sevdaları
Nerede güzel yüzlü Yusuf'u bekleyen Züleyha
Hepsini düşündüm ve ağladım sensizlik adına
Aşktan nasibi kesilmiş fani dünyanın hesabına.
Biz hayatı ezbere yaşayan naçar insanlar
Kirlenmiş ruhumuzla gerçek aşkı keşfedemedik
Çağdaşlık adına gerçek aşkı katlettik
Ruhumuzu huzura çağıran aşk nerede
Nerede senin gözlerinde yiten ilahi sevdamız
Üzgünüm sevdiğim, senin aşkın biraz kararsız
Aslında özlediğim sendin, sendin benim her şeyim
Aynaya bakarsan, gözlerinde beni görürsün sevdiğim.
Temmuz - 2018
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 17.7.2018 03:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!