Uzaklara Gitmek Gerek Şiiri - İlyas Memiş

Kalk yiğidim uyan erken,
Uzaklara gitmek gerek.
Sabah rüzgârı eserken,
Uzaklara gitmek gerek.

Bak solgun hilalin hali,
Aydınlat güneş misali,
Bırak evladüiyali,
Uzaklara gitmek gerek.

Hüzünlü akıyor Tuna,
Nil kalmış yalnız başına,
Uzansın Aras Ceyhun’a,
Uzaklara gitmek gerek.

Kaplamış Altay’ı duman,
Donmuş Kafkaslarda zaman,
Uygur, Aksa, Bosna, Yemen…
Uzaklara gitmek gerek.

Yollar, yıllar bekler seni,
Bekler mahzun gökler seni,
Başta ister kökler seni,
Uzaklara gitmek gerek.

Bekler başı puslu dağlar,
Bekler viran olmuş bağlar,
Bekler ihtişamlı çağlar,
Uzaklara gitmek gerek.

Şanlı tarihin izleri,
Hasretle bekler bizleri,
Aş dağları, denizleri,
Uzaklara gitmek gerek.

Git kızıl çöller yeşersin,
Git solmuş güller yeşersin,
Git ki gönüller yeşersin,
Uzaklara gitmek gerek.

Tarihimiz şanlı derken,
Geri gel Osmanlı derken,
Kalk yiğidim uyan erken,
Uzaklara gitmek gerek.

Aralık 2008