Uzaklara Gitmek Gerek Şiiri - İlyas Memiş

Kalk yiğidim uyan erken,
Uzaklara gitmek gerek.
Sabah rüzgârı eserken,
Uzaklara gitmek gerek.

Bak solgun hilalin hâli,
Aydınlat yıldız misali,
Bırak evladüiyali,
Uzaklara gitmek gerek.

Hüzünlü akıyor Tuna,
Nil kalmış yalnız başına,
Uzansın Aras Ceyhun’a,
Uzaklara gitmek gerek.

Sarmış ufukları duman,
Donmuş şafaklarda zaman,
Son bulsun gözyaşı, hicran;
Uzaklara gitmek gerek.

Şanlı tarihin izleri,
Hasretle bekler bizleri,
Aş dağları, denizleri,
Uzaklara gitmek gerek.

Bekler başı puslu dağlar,
Bekler viran olmuş bağlar,
Bekler ihtişamlı çağlar,
Uzaklara gitmek gerek.

Git ki hayat saçsın çöller,
Git ki çiçek açsın güller,
Git ki şenlensin gönüller,
Uzaklara gitmek gerek.

Yollar mahzun, bekler seni;
Bekler mahzun gökler seni,
Başta ister kökler seni,
Uzaklara gitmek gerek.

Tarihimiz şanlı derken,
Geri gel Osmanlı derken,
Kalk yiğidim uyan erken,
Uzaklara gitmek gerek.

Aralık 2008