Uzaklara dalıyorum,
Hem de çok uzaklara.
Sonsuzluğa uzanan bir yol üzerindeyim sanki.
Sensiz geçen günler mi?
Yoksa gittikçe uzaklaşan hayalin mi,
Bilmiyorum.
Vazgeçmeli miyim yoksa başa sarıp yeniden mi denemeliyim.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta