Uzaklara Şiiri - Binali Kılıç

UZAKLARA

Mahküm oldum karanlığa,gözüm hasret ışıklara.
Mevlam bana bir baht vermiş,karanlık geceden kara.
Bu kaderi değiştirmez,ne mücevher,ne pul,para

Deli gönül buzullarda,biner gider kızaklarla. Birden bire iki gözüm,dalar gider uzaklara

Gözetirler dört bir yanı,imrenirim,yıldızlara.
Bazıları kayar gider,bilinmeyen bir kenara.
Kimden medet umuyorsun? sen avare,ben avare.

Deli gönül buzullarda,biner gider kızaklarla. Birden bire iki gözüm,dalar gider uzaklara.

Sabahları güneş doğar,ışık saçar,civarlara.
Akşam dağların ardında,gömülür,karanlıklara.
İnsan oğlu,ömür biter,ölür,gömülür,mezara.

Deli gönül buzullarda,biner gider kızaklarla. Birden bire iki gözüm,dalar gider uzaklara

Binali, sen hasret geldin,gidiyorsun,umutlara.
Başka Dünya,başka ömür,başka hayat yok,fukar.
Hasret kaldın nazlı yara,gönül kırık,yürek yara.

Deli gönül buzullarda,biner gider kızaklarla. Birden bire iki gözüm,dalar gider uzaklara

Binali KILIÇ