Gelmelerin öğütüldüğü aşksızlık değirmeninde vurgun sevdalara tane taneydim.. Buluşmanın eskiz gizli oncalarında tüm sancılar bir gala güncesinde bir gülden
alınma alınganlıklarla içimi temizliyordu.. Sense uzaklarını emziren bensizliğin bebeğine benden ninniler söylüyordun.. Oysa ruhunun salıncağı dışında uykusu gelemeyen ve sensiz ağlayan bir avurun su ve can haliyim.
Gözlerini çevir ve çıkar arkaik heveslerin son nefesinde.Sıkılmış bir umudun dumanında tütsün tasvir edilememiş kavuşma anlarımız.Önce gözlerinden sevinç gözyaşları aksın koca bir bebek haline acısın gamsız halim.
Neden bende değilsinin direnç kapsüllerini içir kendi uzaklarına,bensiz her ana.Gitmeler labirentinde aşkı aşkı buldu, beklemeler eklemelere ek.
Pusulasız, arzular kendi yanlışlarında yazıkların redifi. kafiyeler üzüldü seninle aynı, şiirin sonunda cinaslı bir aşk yaşamadan yıllar geçiyor.
Hayal misin? Gerçeğin germelerinde ne kadar gereklisin.Aşk,senin canan hali,aşksızlık benim can halim ve son kavlim.Kavimsiz bir sevdanın göçlerindeyiz.
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta