uzaklar ikiye bölüyor beni...
bir yanım sende öbür yanım göçebe,
tutunup en hoyrat rüzgarın yelesine,
teninde durulmak isterim...
neylersin ki, buralar mıhlıyor beni çarmıha,
ah, o uzaklar, davetkar dilber şatafatlığında,
işte yine çağırıyor beni o dayanılmaz günaha....
Kayıt Tarihi : 28.7.2008 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
MAVİ MAVİ DÜŞLERİN ÇOCUĞU.....
UZAKLAR İKİYE BÖLDÜ BENİ...........
SELAMLARIMLA....
burada sıkıntı var-tüm melodiyi-büyüyü bozmuş
Bir tek bu dize bile yetiyor şiir olmaya.
Elinize ve yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (3)