Uzaklar Hep Uzak Mı Kalır ? Şiiri - Yoru ...

Derinleşen bir boşluğu doldurmaya çırpınıp duruyor insan bir ömür boyu, uzakları yakın etmek için…
Belki de dolular boştur da yakınlar uzaktır kimbilir ?

Tebrikler

Keşke herkes hesap kitap yapsa hocam dünya bu durumda olur mu idi
Sanmam hata benim kusur benim demdikçe kendiliğinden bir şey değişmez
Sanırım severek okudum gönülden tebrik ederim saygılar sunarım

Tebrikler

Saygın kalem arkadaşım ve sevgili kardeşim: Hümeyra Gün,

Kimi şiirler vardır ki daha metnine geçmeden başlığı ile okuyucusunu sarhoş eder.

Uzaklar Hep Uzak Mı Kalır...başlıklı şiiriniz gibi. Her güzel sözün şiir olmadığını, Yan yana gelen güzel sözcük ve cümlelerin şiir vasfı taşımadığını şiire yeni başlayan özellikle serbest şiire gönül veren şair adaylarına hep önerimiz olmuştur. Antolojide serbest şiirin ustalaşmış yıldızları var onların şiirlerini okuyun diye... , Serbest bir şiirin nasıl yazılması gerektiğine enfes bir örnek teşkil eden güzel bir şiir olmuş. Anlamlı ve vurgulu. Beğenerek ve sanatınıza saygı duyarak ilgiyle okudum. Emeğinizi antolojime ekleyerek ve tam puanımla selamlıyorum. Şiir, sanat ve edebiyat yolunuz açık, aydınlık ve engelsiz olsun. Tebrik eder başarılar dilerim.
Sevgi ve saygılarımla efendim... Dr. İrfan Yılmaz,

Barış Manço’nun dönencesi gibi…

Yaşa başa rağmen
İçinde bir uhde ile
Yaşamadan gitmemeli…


Tebrikler

Çok uzakta öyle bir yer var mı, bilinmez ancak iyi kötü her birimizin bir ütopyası vardır…Mükemmel… Saygılarımı sunarım…Tüm şiirlerinizi okuyacağım…Sindire sindire.

Olmuşla - olmamışın' günah keçisi...
Bir tek benmişim gibi...
Omuzlarıma abanır ...
'Uzakları yakın' edememenin ezikliği...
Dalar gider gözlerim ufka.

Kutlarım Hocam
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize
Sağlıcakla şen ve esen kalınız
Selam ve saygı ile

NE KADAR YAKINSAN, O KADAR UZAĞIM

“Değerli Hümeyra Hanım Öğretmenim,
Hayat bizleri bayağı hırpaladı, yordu, mecalsiz, takatsiz bıraktı zannımca.
Herkesin kendine has gaileleri, idealleri, amaçları ve haliyle mücadeleleri oldu. Kimisini başarabildik, kimisini erteledik, kimisini dondurduk.
Bütün bunlara rağmen, ben derim ki; bizler üzerimize düşeni fazlasıyla yaptık. Bunun için müsterih sayılırız. Yapamadıklarımız veya çabalayıp da başaramadıklarımız olduysa onlara da nazarlık gözüyle bakıp uğraşmaya değip değmeyeceğini irdelemek ve değerlendirmek kalıyor bize.
Ancak belli bir yaştan sonra insan fazlasıyla hassaslaşıyor, alıngan, kırılgan oluyormuş. Onun için olmayan, velhasıl olması mümkün olmayan şeyleri fazla kafaya takmamak, biraz aldırışsız olmak insanı kısmen olsa bile rahatlatıyormuş.
Dediğin gibi, güneşimiz hepimizi aynı ısıtıyor.
İyi de, güney kutup, kuzey kutup ne oluyor o zaman?
Hava, hepimiz için aynı hava. Esintisiyle, rüzgârıyla, fırtınasıyla.
Kimi yerlerdeki kasırgalar kasıp kavurmuyor mu ortalığı?
Kulaklarda hoş bir eda, ruhlarda ahenkli bir seda, hafızalarda erişilmez bir rüya…
Hangisi bizim gerçeğimiz?
Hayal ettiğimiz edalı, hoş sedalı, rüyalarımızın vazgeçilmez masalımsı dünyamız mı, fikriyatımız mı?
Hâlâ gölgemiz ayaklarımıza dolanıyorsa…
.
“Ala Geyik” şiiri de masalımsı, idealist ve gerçekleşmesi düşlenen Ziya Gökalp’in hayali.
Birkaç beyitini eklememin mahsuru olmaz sanırım.
…
Verdi bana bir elma,
Dedi, dinlenme, durma.

Dağdan yürü, kırdan git,
Altın Köşke çabuk yet.

Seni bekler ezeli,
Orda dünya güzeli.

Bin yıllık çile doldu!
Bunu dedi, kayboldu.

Yedim sırlı elmayı,
Gördüm gizli dünyayı.
…
Herkes kendi gizli dünyasını kendi yaşar.
Biz, o hayallerin gerçekleşeceğini umsak da, hayaller bazen bizden o kadar uzakta ve o kadar hayal olarak kalıyor ki!..
* * *
Ya Yahya Kemal’in “MEHLİKA SULTAN’ına ne demeli?
Birkaç dörtlük alırsam abartmış olmam umarım.
*
Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Gece şehrin kapısından çıktı:
Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Kara sevdalı birer âşıktı.

Bir hayâlet gibi dünya güzeli
Girdiğinden beri rü'yâlarına;
Hepsi meshûr, o muammâ güzeli
Gittiler görmeye Kaf dağlarına.
…
Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Seneler geçti, henüz gelmediler;
Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Oradan gelmeyecekmiş dediler!..
.
Şimdi bütün bunlara hayalperestlik mi diyelim?
Hayal kurmayalım mı yani?
Bizden öncekilerin kurdukları gibi bizler de kendi hayallerimizi kuracağız elbette. Ama gerçekleşir, ama hayalde kalır.
Hayal etmenin güzelliğini yaşamaktan niye kendimizi mahrum bırakalım ki…
Kendi gölgemiz ayaklarımıza dolansa bile.
Fırtınalara, kasırgalara tutulsak bile.
Kavurucu çöl sıcaklarını, dondurucu tundra soğuğunu yesek bile…
Tartalım o zaman, hangi hayallerimiz gerçekleşmiş, hangileri içimizde ukde.
Zaten her gece başımızı yastığımıza koyduğumuzda ölçüp tartmaktan uykularımızı kadük etmedik mi?
Bence bizlerin hesap kitap zamanı geçti.
Bunun için ben de kendimi, kendi deyimimle şöyle teselli ediyorum.
“SEN BANA NE KADAR YAKINSAN, BEN DE SENDEN O KADAR UZAĞIM, EY HAYAT!..”
.
Son demimiz güzelliklere vesile olsun.
Sevgi, saygı ve selamlarımla Hümeyra Hanım öğretmenim.

Hikmet Çiftçi
20 Mart 2024

Şiiri okurken düşündüm de, keşke hep boyumuzu kapı yüksekliklerinde ölçtüğümüz günlerde kalsaydık. Ardıma bakıyorum o günler çok uzakta, önüme bakıyorum varacağımız yer epeyce daha uzakta. Yorgunluk ise diz boyu ama umudu da elden bırakmamak gerek deyip yeniden ileriye koşmaya başlıyorum... Uzakların yanı başımızda olması dileğimle. Emeğine, yüreğine sağlık.

Kesinlikle değiliz,
Masum...

Çağımızın en kahredici suçu işlenir
Çocuklar "katledilir",
Savaşların yükü masumların üstüne yıkılırken!

Sadece bu mu?
"Tüyü bitmemiş özlemlerimiz,
Peşine düşecek gidilmemiş yerlerin hasreti içimizde ise"

Eksiktir bir yanımız,
Uzaklarda aksi uyanmıştır
O yaşanmamış günlerin...

Ve biz o eksikle
Nereye, nasıl gidelim?

Şiirdi
Çok etkiliydi,
Tebrikler Öğretmenim...