Uzaklar Beni Çağırıyor Şiiri - Wall Writher

Rüzgar saçlarını dağıtıyor
Elimde bir bıçak
Sivri ama körelmis
Uzaklaşıyorsun
Uzaklar beni çağırıyor
Yakınlar sana 'git' diyor
Elimde bir küçük şişe
Şişede bir avuç rüzgar
Elimde bir bıçak
Yanındayım
Son bir kez sarılıyorum sana
Nede olsa...
Uzaklar beni çağırıyor
Şişeyi yere çalıyorum
Bıçağı sana
Gözümden bir damla yaş süzülüyor
Yeşil t-shirt ün kana bulanıyor
Ruhumun sana bulandıgi gibi
Ellerim kana bulanıyor
Gözlerinde kin,
Gözlerinde acı
Sesin titriyor ama
'Seni seviyorum! ! ! ' diyorsun
Bense...
Bense şişeden çıkan bir avuç rüzgara,
Yanmış bedenimin küllerini savuruyorum.
Şişeyi vurduğum yer,
Kin güdüyor bana
Şişeyi vurduğum yer,
Ağlıyor sana
Bir rüzgar anlıyor beni
Bir o bıçak
Hani sivri ama körelmis
Elimi kana bulayan bıçak
Bir anda üzerime yığılıyorsun
Sendeliyorum
O titrek sesinle bir kez daha
'Seni seviyorum' diyorsun
Içim titriyor ama
Susuyorum
Kollarını boynuma atıyorsun
Belki gerçekten sevginden
Belki düşmemek için ama
Kollarını boynuma atıyorsun
Gözlerinde ilk günki bakış
Boğazımda bir düğüm
Saçların; o dalgalı,dağınık,tan rengi saçların
Seni yavaaaşça yere yatırıyorum
Saçların toprakla buluşuyor
Gözlerin gözlerimle buluşuyor
Biliyorum duymayı bekliyorsun
Gözünden bir damla yaş süzülüyor
Gözümden bir damla yaş süzülüyor
Gömleğim kana bulanmis
Kan sürekli akıyor
'Annem şu halimi görse öldürür beni' diyorsun
Tebessüm etmeye çalışarak
Çok iyi biliyorum
Duymayı bekliyorsun Susuyorum gülmeye çalışarak Dudağımda o kelime
Ağzımı zehirliyor
Dudağımda tek kelime
Tam söyleyecegim
Gözlerin kayıyor gözlerimden Bir an ne oluyor anlamıyorum Kanlı gömleğim
Ve
Ben
Başında oturmuş
AĞLIYORUM