Anladım uzaklar;
Uzaklar bile çok bana.
Beynimde gergefe asılı olan sen,
Orayı bile çok gördün bana..
Hayâl bahçeme kara bulutlar saldın,
Karanlık bir geceye vardım sonra.
Soğuk ve yalnızlık,
Uçsuz bucaksız mevsim olmuşlar.
Yaz, Bahar adına ne varsa,
Acımadan boğmuşlar..
Keşke bir imbikte
Bulutlardan,
Karanlıktan arıtıp seni,
Doya doya içseydim..
Anladım uzaklar;
Uzaklar bile çok bana.
Seni imbiklerden içmek,
Hiç mi hiç yok bana...
Kayıt Tarihi : 22.1.2015 13:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anladım uzaklar; Uzaklar bile çok bana. Beynimde gergefe asılı olan sen, Orayı bile çok gördün bana.. Hayâl bahçeme kara bulutlar saldın, Karanlık bir geceye vardım sonra. Soğuk ve yalnızlık, Uçsuz bucaksız mevsim olmuşlar. Yaz, Bahar adına ne varsa, Acımadan boğmuşlar.. Keşke bir imbikte Bulutlardan, Karanlıktan arıtıp seni, Doya doya içseydim.. Anladım uzaklar; Uzaklar bile çok bana. Seni imbiklerden içmek, Hiç mi hiç yok bana...
![Ahmet Türkkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/22/uzaklar-97.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!