Uzaklar... Şiiri - İnsaf Caner

Ne kadar unutmaya,
Çalışsam da seni,
Zaman zaman
Düşersin aklıma olmadık mekânlarda..
Elimde değil, engel olamam
Gözyaşlarıma..
Utanmam,ağlarım ulu orta..
Hep,
Sen akarsın içime.
Biraz olsun serinlerim.
Senden armağan diye..
Hasretin vurursa,
Çözülür ayağım, elim
Yığılırım oracığa..
Öfkem büyür uzaklara.
Sus! Derim anlamaz
Yüreğim dar da.
Ah! Can..
Ahh! !
Nasıl sevdim seni,
Bir bile bilsen..
Sigaranı çekerken içine,
Dumanını gözlerin,
Ben gözlerini izlerdim..
Cevapsız nedenler,
Çoğalırdı içimde..
Soramazdım. Korkardım..
Sıkılır gidersin diye...
Bozulsun istemezdim,
O an´ın büyüsü..
Ne diller döktüm..
Gözlerin de, bir iz aradım..
Nasıl çırpınmıştım hani...
Sen; kararsız..
Sen; çaresiz..
Sen; bensiz gittin..
Ah! Can..
Ahh! !
Seni nasıl sevdim,
Bir bile bilsen.
Sarılamadım, koklayamadım..
Hep,
Hep hayâl etmiştik..
Sonsuza dek kalırcasına..
Ayrılmamacasına..
El alem ne der kaygısı taşımadan...
Sarılacaktık ya..
Yalnız mı sandın kendini?
Gözlerimdi.
Gözlerine takılan.
Dudaklarım dı,
Tenine değemeyen.
Yüreğim di..
Umutlarım dı.
Keşkelerim,
Acabalarım dı...
Seninle uzaklara giden..
Halâ, sendeler biliyormusun
Ah! Can..
Ahh! !
Seni nasıl özledim..
Bir bile bilsen..