Uzaklar Şiiri - Gülgün Karaoğlu

Gülgün Karaoğlu

Gülgün Karaoğlu

1963-

ŞİİR

0

TAKİPÇİ

Uzaklar

31.03.2007

Uzaklar
Yakın oluveriyor,
Farkına bile
Varılmadan,
Yakınlar
Yabancılaşıyor
Bazen,
Kendiliğinden...

Gencecik,
Yakışıklı
Genç erkekler
Doluşmuş
Şakalaşıyorlar,
Parka giderken
Daha dün elinden tuttuğum,
Odasında oğlumun...

Yıllardır anısıyla kalktığım
Acısıyla yattığım
Adamın
Telefonunu bile unutmuşum...

Ne güzel...

Gülgün Karaoğlu
Kayıt Tarihi : 17.4.2007 10:44:00

Şiiri Değerlendir

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Ahmet Daş

zaman...o da tükenir..ilaçtır kimi vakit
kimi vakit .ömür törpüsü.............

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Muhsin Aktaş Mizabi

evet telefonu unutuyorsun belki ama yinde şiir ona sitem için yazılmış yani aslında kendisi unutulmamış
gerçekten seven unutamıyor yüreğine sağlık

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Muammer Çelik

oooofffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff ki ne OFF!

telefonu unutmak, kendisini unutmak anlamina gelmiyor olsa bile, ona ulasacak yolu kapatmaktir.. Kapatabilene ne mutlu!

telefenonu unuttugun adam, bugün öldü biliyor musun..

-sevgiyle.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Ölüler Konuşmaz

tebrikler telefonun unutmuş olabilirisin ya kendisini unttunmu acaba kelemine saglık saygılarımla yıldırım şimşek

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)

Gülgün Karaoğlu