Uzaklar 3 Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Denizimin suları çekilmiş gibi
suskun ve dargın
artık met cezir’i de yok grileşiyor günden güne
üşüyor dalgalarım köpüklerim de
koskoca okyanus’um
haritadan silinmiş gibi

sen
görünmez adam

bir hoşça kal bile demeden giden adam
kalbime buz dağlarını oturtup
uzayan yolları dar geçitleri yapayalnız dağları
bana bırakıp giden sen

o kocaman sessiz adam sen

günler kısaldı geceler uzadı
Eylül yine yapacağını yaptı bir kez daha ayırdı bizi
inanmamıştım gitmezsin sanmıştım
düşlerimi hasretiyle bir çırpıda silen adam

en güzel gülümseyen adam
mutluluğumuz kremalı bir umuttu varlığın armağan

yırtıcı kuşların seslerini getiriyor yokluğun uzaklardan
dar geçitlerden geçen tren sirenleri

renklerini görebiliyorum uzakların ve gemileri
adamları taşıyan gemileri
ve ihtişamlı seyirlerini
yolcusu sen olan

dağların kekik kokularını getireceğini biliyor bekliyorum

Eylül yine yapacağını yaptı
kokular hiç yabancı değil
yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi
biliyorum getirecek seni rüzgarlar
hayalimde alnındaki terleri kuruluyorum
yaban Mersini kokuyor ellerin
ayakların tuzlu bir suda

gözlerin uykulu yüreğin yorgun ve teslimiyet içinde
bana dönüyorsun

maceraların hikayelerinle geldin ya sen
ölesiye seninleyim

26/Eylül/2013/Çarşamba/Bodrum

Yüksel Nimet Apel