Uzaklar Şiiri - Engin Badem

Uzaklar uzaklar
Uzaklar ırak bana
Korkuyorum uzaklardan
Gözlerimi araladım
Kör uykudan kör sabahtan
Ve cenge başladım
Seni benden ayıran kanlı dağlarla
Küfürler yolladım..
Haykırdım...
Ağladım...
Her ağıdımda yedi damla gözyaşımı saydım
Yedi sefer sırattan ğeçtim
Yedi sefer cehennemlere düştüm
Yedi yangın başladı yürekte
Ve hasretin zındanına
Yedi sefer hüküm giymişim
Yani uzaklar ıraktı bana
Korkuyordum uzaklardan
Şimdiyse....
Uzaklarda güller açar
Çağla doğurur dallar
Toprak doğum sancısındadır
Sevdalılar parklarda
Elele koyun koyunadır
Süççü geçer yine sokaktan
Kelebekler şarkımızı söyler
Neyazık ki yine
Köşe başını tutmuştur garip derbederler
Anam uzaktadır
Babam uzakta
Yarim uzakta
Yani sen uzaktasın
Ne yapsın biçare başım
Ellerimi uzattım dağdan
Dağlar zından bana
Dudağımdan gül düşmez
Sesim çıkmaz uzakta
Ve bir cıgara alıp
Götürür beni apansızca sılaya
Yani anlıyacağın...
Koyuyordu ayrılık
Yakıyordu içimi
Ama gülüm ne fayda...
Daha çok zaman var
Varmam için uzaklara
Daha baksana yağıyor kar
Ve çatal dilli yılan gibi dilini çıkarıyor uzaklar
O yüzden yeminler ediyorum
Ve And içiyorum
Gün olanda ve dönende devran
Ve her yanımdan süzülende kan
Hasreti tutup kollarından
Geçirip boynunu yağlı urgandan
Ve itip altından tabureyi
Zafer şarkıları söyleceğim
Halay tutacağım sevenlerle
Ve artık korkmayacağım uzaklardan
Bizi bizden ayıran kanlı dağlardan
İnanın artık korkmıyacağım......