Uzakdaki hasretin sevgisi konuşturur

Her yer ne kadar sessiz
Uzakdaki bir hasretin sevgisi konuşturur beni
Hüzünlü yaşlarımla bir sessiz nehir oluştururum
Akıp gıden içindeki neydi bilmiyorum

Suskun bir halim var özlemin içinde isyanlarim
Uzaktaki belirsiz sevdiğimi hatirladıkca duygularım karışır
Elime bir sigara tutuştururum sanki butun dertlerimi dumanında unuturum
Senin olduğun küçük yerdeyim sanki yururum sokak sokak

Ben o şehre yapancı şehir bana yapancı
Kime sorsam seni bulmam için her caltığım kapı yüzüme kapanıyor
Sanki sen o şehirde değilde başka yerdesin
Kendimi kadehlerin içinde unutmak istiyorum bir ayaş olmak yakışırmı bana

İlk defa biri için duygularimin esirine düşüyorum
O benden habersiz yatağinda uyurken ben sarhoş halimle belirsizliğe gidiyorum
Sabah uyandığımda kendimi bir ağacin gölgesinde uyuşuk bir halde buluyorum
Başımı kaldırıp baktığımda bir ırmak görüyorum yosun tutmuş taşlarıyla

Elime ufak taşlar alıp o ırmağın sularina birakiyorum
Sen geliyorsun aklima o an yine hüzün hasretliğin ölümün sessizliği gibi vuruyor beni
Hiç acıma duygusunu sevmezdım şimdi kendime acır oldum
Neden aramıyorum bu halime o kendini bilir

Susuyorum, susuyorum gün gelir bellimi olur belkide ihanetler konuşur sen susarsin
Birileri konuşur kım bilir senin yerine
Hep dertlerrini anlattin ben dinledim ne cıkardim onlardan biliyormusun
Bir hiç