Uzak zaman Şiiri - Haydar Metin

Birtanem,
ruh-u revanım!
Ne oldu ikimize?
Yoksulluk ortak acımızken..
Niye düşman olduk ikimiz!
Zamanda Tunel olurmu?
Seni kandırmışlar Hacı!
Ol Vakitte kimseye ekmek aş yook yoktu!
Germe ortalığı imanım!
Karıncalanma durup dururken!
Sana bir hikayemi anlatayım zaman varken..
Birkeresinde yataktayım,
Sabah ha oldu olacak
döşümde bir şey geziniyor
yavaşca yorğanı açtım
yedi boğumlu, kap kara
kalbim üstünde Akreple
Göz göze geldik!
Donduk o anda!
Korkum ter ter !
Aklımdan, onu öldürmek geçti!
Saniyeden az ömrüm içinde !
Urfa dan
Antep,e
Çanakkale´de
ortak yanımız değildi
Cepheden korkak Fare gibi kaçmak
Bıçak çektiler memleketin döşüne
Fesli DELiNiZ, ülkeye kusuyor!
heryerde hep o lafi höykürüyor!
“keşke Yunan yenseydi”!
Toprak, üstünde işbirlikçilerine
lanet ola anana diyor!
Yavrum Arap çölü içinmi bu hikaye
Dayatma zorunu toprağa, bize ar gelir
Memleketi satman belki bugün sana kar gelir!.
El eli, el omuzu bir tutaydı
nasılda sogurdu dünyanın ateşi ol vakit
sevgi Selvi gibi dikine boy atardı
egilip bükülenlere inat!
Emanetin döşümde uyuyor
karar ver geç kalmadan
ya Cemal Cemale
ya da Akrep den Yılana!!
Dersen ki, zehir zembereğim,
söz sana, sen musallaya yatınca
imama
“ lan gömün gitsin “ diyeceğim!
Haa, Akrebe ne mi oldu o sıra?
ne olsun ki,
tutup kendi kendini soktu!

Haydar Metin