Kesik bir gülümseme, kahrolmuş bir yarın ve hiçlik içinde kaybolduğum bir evren..
İşte tüm hayatımın özeti.
Annemi dinlemeliydim belki de, henüz dokuzuma yeni basmışken.
Şimdi bu kadar çok yaşamazdım sonbahar mevsimini.
Kalbimden ufalayıp yemlediğim kuşlarımın hiç biri ölmezdi belki de.
Hem kuşlar hem ben, hür olma sevdamızdan uzaklaştırılmazdık.
Kafamın içinde milyon kurgu, içimde kanayıp duran yaralı, taze bir duygu.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta