Kesik bir gülümseme, kahrolmuş bir yarın ve hiçlik içinde kaybolduğum bir evren..
İşte tüm hayatımın özeti.
Annemi dinlemeliydim belki de, henüz dokuzuma yeni basmışken.
Şimdi bu kadar çok yaşamazdım sonbahar mevsimini.
Kalbimden ufalayıp yemlediğim kuşlarımın hiç biri ölmezdi belki de.
Hem kuşlar hem ben, hür olma sevdamızdan uzaklaştırılmazdık.
Kafamın içinde milyon kurgu, içimde kanayıp duran yaralı, taze bir duygu.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta