Kesik bir gülümseme, kahrolmuş bir yarın ve hiçlik içinde kaybolduğum bir evren..
İşte tüm hayatımın özeti.
Annemi dinlemeliydim belki de, henüz dokuzuma yeni basmışken.
Şimdi bu kadar çok yaşamazdım sonbahar mevsimini.
Kalbimden ufalayıp yemlediğim kuşlarımın hiç biri ölmezdi belki de.
Hem kuşlar hem ben, hür olma sevdamızdan uzaklaştırılmazdık.
Kafamın içinde milyon kurgu, içimde kanayıp duran yaralı, taze bir duygu.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta