Gökyüzündeki,parıldayan yıldızlar kadar uzak
Elimi uzatsam,tutuverecek kadar yakınsın
Köşe kapmaca oynarken,gün de başlar ağarmaya
Yıldızlarım da kaybolur,hiç parlamamışcasına.
Elveda derken geceye,ışıklarım bir bir söner
Issız karanlığımı,hiç aydınlatmamışcasına
Beni,simsiyah bir köşede bırakıp,unuturlar
Korkularımla yalnız kalırım,köşe kapmacadan.
Ama bilirim,mutlaka ışıklarım geri döner
Ertesi karanlıktaki dünyamı aydınlatacak.
Bir gecelik umut,ertesi günleri de sürükler
Yarından sonraki zaman,zannetme beyhude geçer.
Her karanlığın ardında,bir gök kuşağı saklı
Susma,bir gecelik sen de umut ver; çivit mavisi.
Unutma; bir gök kuşağı çıkar,sarar gökyüzünü
Uzak tut karanlıkları,yaldızlar serp yüreğime.
Uzakta bir gün uyandığında,rüya gördüm sanma
Mutluluk pırıltıları,dökülmüştür üzerine
Efkar bulutları,göç etmiş,saklanmıştır geceden
Bir güneş doğmuştur,tutuvermişsindir avucunda...
Kayıt Tarihi : 11.12.2008 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!