Uzak Şey - Garib Çoban
Gözlerinizi kapatın, göreceksiniz.
Herkes ve her şeyin gönlündeki Maide’yi hatırlatmasına izin verirsen her mevsim eylül olur.
Aralarında özel bir şey yoktu, birbirlerini sevmeyi seviyorlardı savrulan yapraklar gibi.
Tüm sadeliğiyle, tam bir samimiyetle.
Her bir sözünde, nezaket ortaya çıkıyor.
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Hikayesine bayıldım!
İçeriği yine derin
Yine "kendiyle hemhal"
Sevginin,
Saf bir sevginin peşinde,
"Uzakları yakın eden"
Lakin hikayesi
Ne zamandır kendime tembih ettiğimin yalın ifadesi,
"Aptallar daima memnundur hayattan"
Bir başka deyişle; "aptallar mutludur",
Çünkü düşünmüyordur!
Olayların perde arkasını göremiyordur,
Olanı, biteni anlamıyordur!
Sorunum bu,
"Düşünüyorum, öyleyse varım"
İyi de nedenleri, niçinleri, nasılları soruyorum, anlıyorum,
Maskeler bir bir düşüyor gözümde
Ve endişe
Korku
"Ne yapmalı" telaşı başlıyor bende!
Nasıl mutlu olayım, huzursuz iken,
Bile bile yaşadıklarımız gücüme giderken!"
Cehaleti yaymak, eğitimi yaz boz tahtasına çevirmek nasıl masum olsun!
"Allah'tan korkmaktır, eğitim" demek ne kadar hafif kalıyor değil mi?
Kendileri korkuyor mu, soran yok!
Böyle işte Engin Bey,
Tebrikler size...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta