yar diye nicenin ardına düştüm
dere tepe gezdim diyarlar aştım
suyumu lokmamı zevkle bölüştüm
kendimden geçtim de ben bile şaştım
ne var ki kavuştuk bozuldu büyü
döküldü tavusun rengarenk tüyü
gürül gürül aşkın kesildi suyu
keyif aramakmış buna ulaştım
leyla ile mecnun kerem’le aslı
hep aynı değil mi o yanma faslı
kalpler kavuşunca sessiz ve uslu
sonunda öğrenip uzak dolaştım
(aralık ‘04)
Fuat EriçokKayıt Tarihi : 24.4.2006 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!