Uzak Sevda Şiiri - Yağmur Damlası

Gece bir yılanın koynuna girercesine ürperirsin
sessiz ve haindir Meşin dağında sevdan
ve ben güzel gözlüm bilirsin
anlamam yalandan dolandan
sensizliği sevda gibi işledim yüreğime
tut ki bir kurşun yarasıdır iyileşir bir gün olura
izi kalsa da gözükmeyen bir yerlerimde
bıraktım gitti her şeyi zamana
Ankara nasılda tütüyorsun gözümde buram buram
ve sevdam gibi yalnızlığım gibi uzaklardan seslenişim sana
ah ne kadar hain ve ne kadar zulum bu yaşamak denen rüyam
sen uykunun kim bilir kaçıncı zamanında
meleklerle yanak yanağa
yaktığım bilmem kaçıncı sigaranın miğdemi delmesi gibi
acıyla yaşıyorum hasretini,
gözlerimin ıraklarda kaldığı bilmem kaçıncı gün
saymadım desem yalan olur ya
söylemeye bile korkuyorum sensizliği daha dün
dün gibiydi ellerin ellerimde yürürken Ankarada
sen kadınımsın bilirsin beni dedim ya
meşin dağında yürek ister hem sevdalı olacaksın
hem gözünü kırpmadan ölüme koşacaksın
hemde bunca hengamenın bunca kargaşanın içinde
sevdana şiir yazacaksın deli derler adama deli birde