Uzak, ses, görüntü
Sessiz sinema oynuyor sanki geçmişim.
Ağaçlar yeşermeyi,yollar karın kalkmasını,
su akmayı, güneş yakmayı bekliyor...
Bekliyor bir adam, sorgusuz, yorgun
Siyah ve beyaz şimdi suretler,
Kırılgan,bir seferlik.
Yeterince üzerinde durulmamış an'lar,
öylesine diye biten bir yığın cümlenin kalbinde...
Yürüyeceksin,seninle yürüyecek yollar,
Nereye gidecek bilmeyeceksin,
Üstelik beyninde koşumsuz atların çılgın
dansı yankılanacak kıtalara.
Neden demeye bile vakit bulamadan
Ağır yaralı kuşların kanı bulanacak ellerine,
Vakit gibi bir hayli ilerlemiş olacak kangren yanların
Dokunaklı bir şeyler söylemiyor şarkılar,
Dokunmuyor rüzgara gözlerin.
Kimbilir belki de alıştın ıssızlığa.
Ne güçlüsün ne de zayıf,
Kurşuni gölgelerin esaretinde ömrün,
Kurtul bu zından bahçesinden,kurtul...
Kayıt Tarihi : 14.1.2004 14:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!