Uzak şehrin güzel insanına Şiiri - Ömer ...

“Uzak şehrin güzel insanına”

Hüzün deryasında dolaşsa yüreğin
Kapat gözlerini
Salıver yüreğini maviliklere
Bir dilim simit at
Şehrinin martılarına
Ve sen
Uzak şehrin güzel kızı
Dertlere inat
Bir kahkaha savur
Karışsın martıların çığlıklarına

Uzak şehrin güzel kızı
Kalbinin nehrinden
Ne acılar aktı
Kim bilir
Yüreğinde
Hüzünden göller
Sen ise acılara inat
Tebessüm ettin hep
Ve sen
Uzak şehrin güzel kızı
Mor lüferler ektin
Yüreğindeki hüzün göllerine

Uzak şehrin güzel kızı
Nisan yağmuru oldun
Yağdın
İki fidan üstüne
Geçmişin izlerini sildin
Rüzgar oldun
Savurdun uzaklara dertleri
Ve sen
Uzak şehrin güzel kızı
Acımasız hayata inat
Sevgiyi.şefkati.merhameti
Ektin yüreğine

Uzak şehrin güzel kızı
Gözlerin
Saklandığında kapaklarının ardına
Günler sulasın seni
Mutluluk kevser’iyle
Ve
Açtığında gözlerini
Bir gül bahçesinin ortasında
Dertlerden arınmış olarak
Bul kendini…

Uzak şehrin güzel kızı
Med-Cezir halindeki yureğine
Açtım ellerimi
Gecenin ve gündüzün efendisine
Sukunet diliyorum
Mutluluk diliyorum
Toparlanmaya başlayan yüreğine

“Ve tan yeri ağarırken
Bir günaydın savurdum
Şafak vaktinin meltemine”