Uzak Şehirler Arası Şiiri - Armağan Öztürk

Biz ikimiz uzak şehirlerdeniz, ne sen beni tanırsın, ne ben seni
Camını açtığında el sallayamazsın bana
Sesini duymuşluğum yoktur
Bitişik de değildir odalarımız

Biz ikimiz uzak şehirlerdeniz
Lakin
Lakin bir şeyler var aramızda
Yarısı boş bardakların dolusu sen, boşu ben

Güneşin rengini ateşten ayıramayacak kadar, sarhoşuz mesela
Değişiklik olsun diye ölebiliriz, çılgınız ayrıca
Mektupları sevmeyen o alçak pullar gibiyiz, çoğuz, çoğuluz
Buna rağmen tanışmıyoruz

Sen baldudaklarını kemiriyorsun kendi mahallende
Ben ıslak burnumu çekiyorum kendi mahallemde

Biz ikimiz uzak şehirlerdeniz çünkü, ne sen beni tanırsın, ne de ben seni