Uzaktı bazı sabahlar
Uykular uyumaz
Kirpikler kurumazdı beklerken
İçinde olsa da umut tarlaları
Hasat mevsimine gelmeden
Tırpanlanırdı,
Kökten ekilen umutlar.
Uzaktı bazı sabahlar
Gün batımında kızaran güneş doğmayı bilmezdi giderken akşamdan.
Maviye küsmüştü...
Siyaha aşıktı.
Affetmedi maviyi beklerken sabahı
Affetmedi gideni.
Gelse bile gülmedi hiç yüzü.
Umut tarlasında ki tohumlar bekledi nadasta.
Kirpikler ıslaktı,dudaklar kuru
Eller havada, duada
Yürekse hapsolmuştu bir kara boşlukta.
Çırpındı durdu sadece biçare
Üstüne küs kilidi vurulmuş kara mahzende
Bekledi sabahı...
Uzak çok uzaktı nafile.
Kayıt Tarihi : 7.8.2016 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!