Uzak Olmaz Seven Şiiri - Zübeyir Yiğit

Kays kaptırdığında yârini ellere
Mecnun diye bilindi düştü dillere
Ne çaylara sığdı sevgisi ne göllere
Onun için vurdu kendini sarı çöllere

Sevenin gönlü hasret deryası
Sevgidir gönlün mayası
Sevilen ölüme çağırırsa eğer
Seven gönül, ölüme koşarak gider

Uğruna can konulmuş bir sevgi
Kanla boyanmıştır canın rengi
Gönül dengi yar olmayınca
Yok olmuştur dünyanın ahengi

Uzak olmaz seven
Bilir bunu gerçek sevilen
Kalbindedir yeri, tenin kadar yakın
Uzak diye sevdiğinden vazgeçme sakın

Sevgi için vazgeçildi yaşam tahtından
Sevdiği çıkar mı sevenin hayatından
Sevgili çöllere de, okyanuslara da,
Hatta ölüme de çağırsa vız gelir.
Seven gölgesidir, gelir sevdiğinin ardından

Sevene yakışan, sevgi isminin hakkını vermesidir.
Diliyle değil, sevgi adını özüyle bilmesidir.
Seven sevgilinin yolunda yük değil
Bizzat yolun kendisi olabilmesidir

Sevgi, güle durmuş bir gonca dalı
Bazen zehridir gönlün, bazen balı
Bülbül kadar sevdalı isen güle eğer
Gülün dikeni dünyaları değer