Uzak Mutluluk Şiiri - Ercan Keskin

Sen olmazsan ben hiç şiir yazamam
Seni anlatırsam mutlu olurum
Düşterimde canlanan tek hatıram
Bile yeter seni bende bulurum

Aşk bir ihtimal dahi olsa da
Hayalimde süsleyip gerçek kılmak
Hakikate dönüştürmek bir anda
İçten duygularla şiirini yazmak

Ancak bu böyle bitmez hiçbir zaman
Kalbimin derinliklerinde gizli
Güzelliklerini hiç anlatamam
Sanki esrarengiz bir sır misali

Aşk böyledir hakikat perdesini
Araladıkça kendisini gösterir
Kalben biliyorsan sevmesini
Sevdiğince karşılığını verir

Karşılıksız sevgi ise yeterince
Anlamlı sevememekten dolayı
Ortaya çıkan sanki bir bilmece
Hak etmemiş olsak da kahrolmayı

Nerede yanlış yaptım sorusunu
İş işten geçtikten sonra değil de
Hata yapmadan önce doğrusunu
Araştırıp da öğrendiğimizde

Sen uzaktan kurduğun bir tümceden
Yanyana getirdiğin sözcüklerden
Onların duygusal titreşiminden
Kendini ele verirsin fark etmeden

Sözcüklerin tınısından kalbini
Dinliyorum ben hissettiklerini
Değer yargılarından karakterini
Çıkarsamalarından bilincini

Sevmesini bilen kalp ikna eder
Ikna olan sevgili iyi dinler
Özveriye hazır empati yapar
Odur ki mutlu olmayı hak eder

Mutluluk gökten zembille inmez ki
O bizim kalbimizdedir her zaman
Bir deniz feneri gibidir sanki
Tut ki yanı başımızdadır her an