Eğilip başını okşasa, eli kirlenir
Kendi midir bir tek tertemiz olan! ..
Kucaklayıp öpecek merhamet yok
Sevmeleri bile biraz uzaktan…
İnsanlık namına nutuk atanlar
Ahu vah edenler, feryat figanlar
Heyhat bakın, toplanmış nadanlar
Görmeleri bile biraz uzaktan…
Cehennemi lüzumsuz görenler var
Komşusu aç iken hep tok yatanlar
Halini sorsa da ruhsuz adamlar
Sormaları bile biraz uzaktan…
Soğuk bir odada, kanadı kırıklar
Mutluluktan sanki çok uzaktalar
Açlık var sözüme kesilse kulaklar
Duymaları bile biraz uzaktan…
Unutuldu hep Resul’den kalanlar
Yürekten gelmeden verilen infaklar
Tebessümle bile olur sadakalar
Gülmeleri bile biraz uzaktan…
Dikenlidir cennete ulaşan yollar
Düşünmeyenlere hazindir sonlar
Yunusun derdinden anlayan kullar
Dermeleri bile biraz uzaktan…
UYKUSUZ / 02.02.2016
KAHRAMANMARAŞ
Kayıt Tarihi : 4.2.2016 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!