Uzak Memleket Gitmek

Çok uzak bir memleket gitmek
Henüz sevişiyor sert rüzgarların uğultusu kulaklarımla
Ciğerlerimin minderlerini çırpıyorum paslanmış balkon demirlerinden
Sol yanıma kıvrılıp, yatay bir acıyla kıvranıyorum

Yürüdükçe eskiyor bu yollar, koştukça uzaklaşıyor bir memleket
Haciz olmuş hatıralarıma el sallıyorum kapı eşiğinden
Haddinden fazla şiddetli kalp ağrılarım artık
Artık aramak için yorgun, sevmek için dargın gibiyim seni
Uzansam şu satırın başına, beni de bölse bu şiir gece gibi
Gecenin yarısı ben, yarası sen olursun
Ve daha da uzaklaşır kanadıkça memleket

Şair sorar üç kadehten sonra;
Gitmek kadar zor mudur gelmek?
Ne gitmek kolay artık ne de gelmek
Aşka yakıştıysa hüzünden ceket
Artık gelmek de uzak memleket...