Ben gönülden yaralandım
Uzak koyma dost elinden
Bir gül sevip paralandım
Uzak koyma dost elinden
Dost dost diye yandı özüm
Yaşla doldu iki gözüm
Dinmiyor yürekte sızım
Uzak koyma dost elinden
Sevda nedir çeken bilir
Vakti gelen bir gün ölür
Takdir olan başa gelir
Uzak koyma dost elinden
Aşık kul ruhen yorgundur
Cânda cânâna vurgundur
Bir gazel gibi solgundur
Uzak koyma dost elinden
Kayıt Tarihi : 18.2.2009 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!