Uzak Kal Şiiri - İsmail Durmuş Kingir

Uzak kal bana ne olur.
Öyle uzakta kal ki hiç uzanmasın sana ellerim.
Hayalini kurduğum bütün zamanlar sıcaklığının özlemiyle dolmalıyım
Hani o hiç hissetmediğim ve hiç tatmadığım nefesinin sıcaklğını
İki sevgilinin en mutlu anlarını yasamak istiyorum yokluğunda
Öyle uzak ol ki bana bir o kadar yakınımda,
Bir o kadar hayatımda hissedeyim seni.
Gözleri Güneş'im, içimde ki yeşil vadim,
Doğa'm, dua'm, kaderim,
Uzak kal bana ne olur.
Lakin; bırakma beni mahrumuyetinde
Sensiz bırakma geleceğimi.
Küçüğüm;
Ne olur uzaklaş benden...
Korkuyorum.!
Seni senden bile çok sevmekten... I.D.K