Uzak iklimlerin bir adı vardı sende

Uzak iklimlerin bir adı vardı sende
Yüreğime dokunurdu kuruyan güller
Dolunay düşmüştü aydınlık yüzüne
Tebessümünde yıkanırdı yüreğim.
Bir iç çekişin öyküsüdür bu!
Turnaların şarkısına dokunan
Besmeleyle seher vakti okunan
Saklı baharları getirirdi gözlerin.

Bir şafağın ardından uyanmıştı kuşlar
Mevsimleri aşka çağıran o eşsiz sesler
Semaya yolculuk var, bu ne son nede ilk
Bakır rengi bulutların üstünde en narin mavilik
Sevdalı kelebeklerin kanatları kırılmasın asla!
Sen ey güneş çiçeği başını göğsüme yasla.
Güneş lahza lahza serpilir her sabah Leyl'e
Kör düğümler erir yüreklerde bir gülümsemeyle.