İki erkekte korktu
clara' dan;
Biri ben babanım demekten
biri onu sevdiğini söylemekten.
Yarım bir resme sığındı erkek,
baba denize, gökyüzüne.
Sevgi;
kaybetme korkusu oldu
ikisine.
Bir tren hepsini ayırdı
kız iki açık kalmış mezarla ayrıldı
kalbinde.
Erkek
iki damla yaşla kaldı
gözlerinde.
Baba
kaybetti bulamadığını
kendi ellerinde...
Kayıt Tarihi : 13.3.2010 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!