Uzak Hayaller Şiiri - Emre Erkut

Yokluğun uykusuz gecede uyanık
Dolaşıyor yine aylak aylak düşte bulanık
Bir resmin var elimde gözde uzaklık
Ve dinlediğim şarkılarım tende kuraklık
Karanlığı getiren ışık bilmecesi uzak hayaller

Saçlarının kokusu ıslak günde yanık
Ellerinin sıcaklığı odamda kaçak
Dudaklarının buğusu bir su gibi çöllerde haram
Bu özlem kalbimi alır alırda yanına götürür
Bitir bitir bu gunu bu geceyi bir anda bu yılları bitir
Bitsin kahroluşun öyküsü o ağacın altında azatsız köle gibi
Uzaklığı bildiren yokluğun hecesi uzak hayaller

Güzelsin ya gülersin ya ne olursa olsun girdin hayallere
Seversin ya aşıksın ya ne yaparsan yap eş olmuş hasretine
Bir gün sebebim olsan bende nihayet gün doğuyor desem
Limanlar bilirim her gune gelen yeni gemiler dalga bilmez olan
Gemin limanıma yanaştı gitme dur diyemedim yelkenleri dolu dolu rüzgar kapılıp bitti
Uzamaktan yorulmaz mesafeler yıpranan beden gibi
Ufkumda yanlız senin fenerin çakıyor bir yanıp bir sönen
Islanmış bir mendil kaldı elimde oda dalgadan yıpranan
Sensizliği gezdiren susuzluğumun çölü uzak hayaller

Gözler doğuverecek ansızın sineme kor düşecek o an
Bir gül olacak ellerin onlarda japon gülü renk renk açacak
Topragım olacak sen varken sensizlik mutsuzluklar aglar ya damla damla
Cömert gözyaşları ne zaman cimrileşir hasretinden ogün doğar sana batarım ben
Gelişine gülümseyen mutlusuzluğun denizi uzak hayaller
DÜŞTEN GÜZELE UYANAN SEVGİM SEVDİĞİM KADAR UZAK HAYALLER