dövündü ağaçlar bir sabah namazında
gözleri koyu karanlık bir annenin
bir yaprak düşüyordu dalından
cansız düşerken toprağın bağrına
uzak evde dizler dövülüyordu
bir annenin gözleri yanardağdan farksız
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
bir tabut omuzlarda
üstü yeşil örtülü
bir anne kaybederken evladını
diğer anne bir evlat kazanıyordu
soğuktu cansız beden
toprak ise ölüm kadar soğuk
herkesin yüzü soğuk
İBRETLİK BİR ŞİİR GÜZEL KALEME ALMIŞSINIZ TEBRİKLER
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta