Uzak Ellerin Sümelalım Şiiri - Nebi Ünler

UZAK ELLERİN SÜMELALIM
(Varsın Uzak Olsun Ellerin Sümelalım…)
..... x x x
Hani karşılıklı titreşirken
Sümela’nın bir kuytu köşesinde
Sadece gözlerimizle söyleşirken
Hep o hatıran, Sümelalım…
Takılı kalmışım ben hayaller gişesinde.
..... x x x
Ellerin var bana uzak ellerin
Gözlerin var bana uzak gözlerin
Arada binlerce yıldızdan engel
Sebebisin beni yakan közlerin.
Ancak, rüyalarda konuşulana
Yinede bu kadarcık sitemlerim.
..... x x x
Kavurulurken
Dudakların ateşte
Bir ceviz kabuğu,
Boşluğunda feza’nın
"Seni seni ararım..." feryadını susturursun,
Rastladığın her güneşte
..... x x x
Kan ağlayan yüreğini kurutursun...
Neyin kalır bir leşte
Ruhun uçar çok çabuk unutursun.
Bazan dalgalarda denizkızısın
Bazan Kafdağında peri kızısın
Heyhat diyemem ki setler aşıp gel
İmkânsız hayalim, derin sızısın.
..... x x x
Savurulurken, Yıldız yıldız, galaksiler arası
Samanyollarında seni, seni sorarım...
Bir fısıltı duyuverir kulağım; “Ey akıllım yüreğine bak
Oradan beslenir gözlerimin karası.”
..... x x x
Rüzgârla, yağmurla, şimşekle gelen
İçimdeki zırhı, sihriyle delen…
Müptelanım taşsın, lavlar olup seller,
Sen beni bilensin, ben seni bilen.
..... x x x
Dil susarken
Gerçek aşklar, muhatabınca duyulur,
Gönülden, gönüle yollanan seda…
Can çıkmadan bitmez asla belkiler,
Avucuna bak… Bak avucunda,
Bir sarmaşık, bir Sümelalı onun yüreği…
Ne o veda edebilir, nede sen
Diyebilirsin uzak diye bir “elveda”
Gizli sevda çekenler için
Görmeden de, duymadan da,
Her sabahta taptaze,
İhtimaller sunulur.
..... x x x
Varsın uzak olsun ellerin...
Eksilmesin yaş, gözlerimde
Ey uzaklarda ki Sümelalım,
Ben belkilerle avunurum,
Yalnızlıkların gölgesinde.
..... x x x
Bilmelisin... Pişmelisin Sümelalım aşk közlerinde,
Gayrı bir tek sen varsın... Sen varsın ancak;
Yürek Yağmur'un lav püskürmesi, bütün sözlerinde.
..... x x x
Adanasız, 01.02.15 22.34 Y.Y.