Uzak Düşeli Şiiri - Raşit Evşen

UZAK DÜŞELİ
Unuttuk sanki endamını,uzak düşeli
Hasret kaldık gülüşlerine ,gözlerinin.
Varlığın neşe saçıyordu ,mahalleye
Özledik yürekten seni, uzak düşeli.
Sen değilmişsin aldanmış gözüm,
Hep güzelimizdin sen bizim.
İşimiz anılara kaldı ,oyalanıp kaldık
Başka çare bırakmadın uzak düşeli.
Gönüllerin sultanı,mahallenin neşesi,
Virane oldu gönüller,sen gittin gideli.
Yüreğin herkese hayat verirdi,
Herkes öksüz kaldı ,senden uzak düşeli.
Esti deli rüzgar ayırdı bizi,
Buzlar yağsa üzerimize,soğutamaz sevgimizi.
Hep ayrı kalsa da yollarımız
Eksilmedi sevgimiz,uzak düşeli.
Yaşarım gezdiğim yerlerde hayalini,
Her parkta ,her sokakta izlerin vardı.
Dalgın, dalgın giderken gördüm geçiverdiğini,
Aklım yanımdamı ki uzak düşeli
Haberini aldım hasta olmuşsun
Geldiğin yerleri sorar dururmussun.
Eski rengin kalmamış,biraz solmuşsun,
Dünya tersine döndü,uzak düşeli.
Hiç sordun mu neden düştün gurbete?
Uğradığını sanıyorum sanki hıyanete
Seni bizden ayrı düşürenlere
Söylenip dururuz,uzak düşeli.
05082020.R.EVŞEN
.