Yalnızlığımın en dip noktaya vardığı bu gece, mululuklar yok artık, ne önümde ne arkamda.
Şuursuzca akıp giden zamanın sureti filim şeriti gibi sahnemde,
Ve yoğun bunalımda düşünmek anıları...
Zamanın ördüğü hayatta insanların yalanları kavisler çiziyor umarsızca,
gelmeyin dedikçe, inadına geliyorlar üzerime,
Uzak durun...
Ruhsuz bakışlarınızı çekin pembe düşlerimden,
katili olmayın yarınlarımın,
Avuçlamayın gündüzümü,umutlarımı,sevinçlerimi,
Yalnız bırakın beni kendimle...
Kayıt Tarihi : 17.10.2011 21:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!