Uzak durun benden… Hepiniz…. ..
Taş kalpliyim ben… Kendimce düşünce değil….
Dünya da yaşayan son ölüyüm BEN.. ..
Hiçbir şeyim kalmadı… Senden başka…
Gider’Sen.. KaL’ırım…
Bedenimi beni ter’k ettiğin yerde saklarım….
Ruhum ebediyen görebildiğin her yerde beni hatırlatır sana.. ..
Kötü biriyim… Arkamdan “ÖLMELİ” diye bağıranlar tanıyorum…!
Haklısınız.. “ÖL-MeLiyiM”..
(Yunus Ortak) ©2012 DramatikbLog.net
Yunus OrtakKayıt Tarihi : 17.6.2012 13:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Ortak](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/17/uzak-durun-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!