Uzak Diyardan Şiiri - Ramazan Keleş

Uzak Di'yâr'dan

Bugün sabah erken kalktım,
Yine sensiz bir güne adım attım,
Ne seninle kalabildim ne sensiz olabildim,
Gittin uzaklara beni yalnızlığa bıraktın.

Belki yüz belki bin defa yazmayı denedim,
Olur ya yazarsın diye önce senden bekledim,
Koparttım sayfaları sensizliğe ekledim,
Gittin uzaklara bana kimsesizliği taktın.

Giden gelmez dediler yalan dedim,
Geleceksin diye her gün pencerede bekledim,
Her güne senden bir anlam yükledim,
Gittin uzaklara beni anlamsızlığa bağladın.

Bir Mayıs akşamı oturdum yazdım sana,
Bu dünya kalmadı kimseye kalmaz da sana,
Ya mutlu gidersin ya da yana yana,
Gittin uzaklara bana yanmayı bıraktın.

Bak, dinle sözümü gel bir an öncesinde,
Sev, değer ver gitme mutluluk arifesinde,
Kapalı tutma sevda kuşunu gönül kafesinde,
Gittin uzaklara bana hasreti kattın.

Yazdım, sildim görmedi hiç kimse,
Şiir oldu döktüm kağıda dize dize,
Bir dahaki gidişinde gelirsek göz göze,
Gittin benden bana hiçlik yaşattın.