Uzak Deniz Şiiri - Ceyhun Kuburlu

Belki bu sıcak yakmaz beni
Belki gelir serilirim en güzel kıyılarına
Gülüşüne vurulurum ansızın bir akşamüstü
Saçlarında buğday sarısı eserken
Gözlerine dalarım belki bir gece vakti
Sen mercan mavisine beni kabul etmişken
Belki bu yaz hiç bitmez
Belki Ağustos böcekleri mırıldanır
En güzel şarkılarını mevsimin
Şarkının en güzel güftesinde
Belki çıkar gelirim
Bir sabah vakti
Yüzünde şehrin yorgunluğu
Bulurum seni
Bulurum
Ben sana düşerken
Sen bana yağarken
Bulurum seni bir gece vakti
Belki sesin bu şehre yabancıdır
Belki avucuna sıkışmıştır yüreğin
Korkarım korkarım
Seni bu şehirden koruyamam diye

Kim bilir
Yada kim yazabilir ki bu aşkın öyküsünü
Senin yaralarından mı başlamalı
Yoksa benim ürkek kalbimden mi
Nerden başlamalıyız bu hikayeye
Hala aklı yağmurun ıslak oyunlarında kalan senimi
Yoksa o yağmurları sarılmış sonrada sularından kaçmış benimi
Nerden başlamalı bir yolu olmalı elbet
Yabancı değil yüreğin kalbime
Yabancı değil sözlerin yarınıma
Zaten bu deli gönül çoktan bozmadı mı dinginliğini
Bu fırtınalardan kalma değil mi denizin huzuru
Şimdi ben buradan seni seyrediyorum mercan mavisi gözlüm
Buradan çıkmak istediğimiz yolun başından
Hadi gel cam kenarı düşlerinin olsun
Yanı başında başını yaslayacağın birde ben
Yeter ki gel sen...

2.Ağustos.2003
(İstanbul)