Özlediğinde mi yazar insan,
Hiç konuşmadan, varlığına sığınan,
Ne bir dost, ne bir yabancı gibi,
Sanki hayatına sessizce dokunan.
Göz görmez, el değmez belki,
Ama yürekte yer eder derin bir iz gibi,
Bir bakış, bir duruş, hiç unutulmaz,
Sanki eski bir dost, ama adı belirsiz biri.
Uzaklarda bilmediğin bir yüzdür belki,
Anlamını çözemediğin, ama hissettiğin gibi,
Adım adım iz sürer, sessizce anımsanır,
Bir dost kadar yakın, ama hep bilinmez kalır.
Kayıt Tarihi : 14.11.2024 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!