Uzak Şiiri - Kaan Karadağ

bir dirhem ise hayat;
duvarın dibine oturup uzağın ne olduğuna baktım,
geldiğim yol...
su ve tuz;
biriktirdiğim resimlerim
siyah beyazdan renkliye dönüşürken
annemin zarfa sakladığı sarı saçlarım...
tutsam rüzgara,
nereye gider.
ve annem ne der...
gözlerim;
ne çok şey sakladı
söylemedi.
anlatsa, yağmur yağar biliyorum.
yaralı kuşlar dönerken başka öykülere,
sakladığım seslerden şarkı söylerim onlara
kanatları kanamasın...