Uzak Şiiri - Ekrem Erdoğan

iki gözüm istanbul'a..
saklı kaldı sevdam
saklambaç oynadığım sokaklarında
en izbe yerlerinde şimdi şehrimin
akşam sefalarım
her ikindi vakti çayımın gelişi gibi
şehrim geliyor şimdi her akşam üzeri...
serin bir mavilikte
ömrümüm bütün beyazlıklarını anımsamak
örtbas etmek çaresizliği
yastığımın altındaki duam oldu geceleri
ellerim,
küçük bir kız çocuğunun elleri...
uzansam boğulcaktı deniz
sarılsam kanıycaktı vapurlar
koynuma alıp götürsem kız kulesini
hayırsızın birine vardı deyip ağlıycaktı hayırsız adası...
ne sevmek vardı başka akşamı
ne de çayımı başka bir mavilikle aldatmak...
annemin şehriydi istanbul
annem,
istanbulda bir kandil gecesi kadar güzeldi
ve kokardı her daim
kandil simidi gibi...
ellerimin çamuru kaldı sokaklarında
kıyılarına küfeyle deniz taşıdığım Fatih'in
rastlaşmak kaldı
bir yerden tanıdığın
fakat bir türlü çıkaramadığın bir simayla
karıştırmak kaldı minareleri
hangisi hangisinindi..
aceleyle çıkarken unuttuk gemileri
kitli kaldı çekmecemde istanbul
ağardı bir gecede saçları
ve ardımızdan şehre yağan ilk yağmur
babamın gözyaşlarıydı..