Uzak Şiiri - Murat Kılıç 2

uzak!
çok uzak ve imkansız....
değil aslında ellerin.
sarmalara sarılmalara hasret belki.
ve o merhametsiz gülüşün,
kor yangınlara savurdu beni inan ki.
can evimden vuran,
bir cellat oldu sanki.

uzak,hala uzak!
içimde menekşeler büyüyor sana.
karanfiller boy atıyor; büyüyor.
yer yer lale,yer yer zambak.
işte al kalbimin anahtarı sana....
neler var neler içerde.
al da bir bak.

uzak!
uzak!
uzak!
sonsuz bir diyarsın bende.
ülkem,bayrağım,tüm inanılanlar....
inan ki tarifsiz sevilmektesin,
en az ülkemi,
bayrağımı sevdiğim kadar.