Uzak Şiiri - Şevket Güler

351130311352021

izmir
kıyısında durduğum
denize dokunacağım
geldiğimi bilmeli şehir

deniz
ikimize dokunan
aynı su
aynı tuz
balıklar gemilere
haber vermelidir

varlığını keşfettiğim
yakıcı soğuk ürpertiydi
içimi teslim ettiğim
o gecelerden kalma
sessizlikle
kapısından girdiğim
uykusuzluk
dalgınlık arasında
gelip gittiğim
yolculuklardan biletler
sakladım
hüviyetimden çok
ibraz ederek eskittiğim
sözlerdi biriktirdiğim

yeniden yolculuklarla
eskiyen eksilen şehirler
bıraktım ardımda
yer açmadım kendime
yer kalmadı bana
çünkü kimse sığmaz
kendi bavullarına

aynı gök altında durduk

denize uzak şehirlerde
ışığına
güneşine alışmış
gözlerle oturdunuz
aldandığınız yeni kokular
buldunuz

karanlık ellerim var benim
ışığınızdan eksilten benim
neşeli rüyalar umdunuz
yıldızlar çaldım gecenizden
hayra yorup
dilekler tutarak uyudunuz