Uzak Şiiri - Sercan Koca

Görkemli hayatında bir detayken ben
Benim hayatımın görkemi sensin

Her an her dakika aklımdayken sen
Günde bir kez aklına düşsem şanslı sayarım kendimi

Bozuk bir tali yol gibiyim belki senin çok şeritli otoyolunda
Benim ise mecburi istikametim sensin

Parlak bir şehrin sembol meydanısın sen
Bense gecekondu semtinin virane kahvesi

Yıldızların yanında sönük kaldığı bir ışık kaynağısın sen
Bense kendini bile aydınlatamayan pili bitmiş bir fener

Kusursuzluk timsali gibi parlıyorken sen
Ben kusurlarımın denizinde boğuluyorum

Sen dünyayı gezip dolaşırken
Ben evimden dışarı çıkmaya güç bulamıyorum

Sen dünya barış elçisiyken
İç savaşlarımın mağlubuyum ben

İşte bu kadar uzağız seninle aslında
Ama aşk… tam da böyle bir şey değil mi?