Uzak Şiiri - Ehed Aymaz

Göğsünün bana hasım kesildiği yerdeyim
Kaşlarınla aramda malihulya bir sohbet
Tüm göz açışlarını hapseden bir perdeyim
Hangi vakit bıraksam gökte dolaşıyorsun
Fersahlara gömülme sözlerim açık ve net
Ben sana yaklaştıkça sen uzaklaşıyorsun

Sen uzaklaşıyorsun ben sana yaklaştıkça
Kirpiklerin deliyor mühürlü dudağımı
Yıkılışıma sebep sana sevdam, açıkça
Düşlerim kararıyor sense aklaşıyorsun
Bir besmele sonrası kapatıp kulağımı
Ben sana yaklaştıkça sen uzaklaşıyorsun

En nafiz imbatların ferahnak fısıltısı
Hilkatime işliyor esriten rayihanı
Bir mehir revnaklığı bir zühre parıltısı
Yüz bulduğunda senden sanki oklaşıyorsun
Ve sürgüleyip yaya o temreni edanı
Ben sana yaklaştıkça sen uzaklaşıyorsun

Uzaklaşıyorsun sen yaklaştıkça ben sana
Gerdanımı kokluyor saçlarının kıvrımı
Pür-dil bakışlarından akıl almaz bir mana
Gezinince bağrımda sana ulaşıyorsun
Kıpkızıl feryatlarla yineleyip çağrımı
Ben sana yaklaştıkça sen uzaklaşıyorsun

Hayâ bilmez yağmurlar dokunsa kâkülüne
Dimağıma doluyor Kehkeşan çığlıkları
Kıskanç buselerimi basıp sevda külüne
Esaretim oluyor zihnimde yaşıyorsun
Ve en dipsiz kuyuya atıp ayrılıkları
Ben sana yaklaştıkça sen uzaklaşıyorsun